- klerykał
- klerykał {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos I a. Ia, Mc. klerykałale; lm M. owie || -y {{/stl_8}}{{stl_7}}'ten, kto popiera duchowieństwo, najczęściej człowiek świecki, zwolennik klerykalizmu' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
klerykał — m IV, DB. a, Ms. klerykałale; lm M. ci owie (klerykałali), te klerykałały, DB. ów «zwolennik klerykalizmu» … Słownik języka polskiego
klerykalista — m odm. jak ż IV, CMs. klerykalistaiście; lm M. klerykalistaiści, DB. klerykalistatów rzad. → klerykał … Słownik języka polskiego